Optreden Stichting Zuidwester Oud-Beijerland 11-05-2017

Vandaag zijn we te gast bij de Stichting Zuidwester, gelegen in de prachtige nieuwbouwwijk Poortwijk te Oud-Beijerland. Dit levert voor de koorzangers met een verouderd navigatiesysteem soms wel wat problemen op. Dankzij herhaaldelijk vragen en vriendelijke buurtbewoners slagen toch alle leden erin op tijd aanwezig te zijn.

Nog voor we ook maar een noot gezongen hebben wordt er Fish and chips geserveerd. Het is heerlijk weer dus er kan prima buiten in de grote tuin worden gegeten. Ons publiek wordt binnen voorzien van een maaltijd. Na het diner wordt het tijd om ons op te maken voor het optreden. Het publiek gaat er eens goed voor zitten, het maakt helemaal niet uit waar, op de grond is het ook goed toeven.

We starten zoals altijd na ons Clublied met wat rustige nummertjes zoals Westenwind en de Verzonken stad. Het publiek geniet ondertussen van een ijsje met slagroom. Een van de verzorgenden is vandaag jarig en luidkeels wordt het Lang zal ze leven door iedereen meegezongen. Later aangevuld met Lang zal ze ijsjes geven!

Ketelbinkie! wordt er geroepen. Ja dat kan, verstopt in de Rotterdamse Medley wordt dit nummer ten gehore gebracht.

Als de zon schijnt komt voorbij en dan moet, op dringend verzoek van de aanwezigen, Het kleine café aan de haven worden gezongen. EEN BEETJE SNEL ALS HET KAN, DUS NU METEEN!

Graag geeft het koor gehoor aan dit verzoekje. Vervolgens wordt dit nummer enthousiast meegebruld. MOOI wordt er spontaan geroepen!

Heb je even voor mij! Vrolijkheid en uitbundigheid alom. Zelden zag koor de Eilanders zo’n prettige puinhoop ontstaan. Dirigent Joop weert zich dapper tussen de hossende massa, hij weet zich hierbij gesteund door een aantal hulpdirigenten die zich spontaan aandienen.

Een van de aanwezigen vindt koorlid Sonja wel erg leuk en wild wordt zij meegesleurd de dansvloer op. De dans eindigt in een spontane knuffel. Was dit nou een gevalletje liefde op het eerste gezicht??

Waarom ben jij nooit op zondag vrij, Je kunt niet atijd 16 zijn en dan om wat te kalmeren Can’t help falling in love.

Zo langzamerhand nadert het einde van dit genoeglijke optreden. Een aantal toeschouwers verlaat de zaal om huiswaarts te keren. Vrolijk lachend en zwaaiend bedanken zij voor het fijne samenzijn.

Na afloop is er ook voor de koorleden nog een lekker ijsje met slagroom en is het tijd om afscheid te nemen. Het koor kan weer trots zijn op een meer dan geslaagd optreden. Dan blijkt verlaten van de wijk ook niet echt eenvoudig maar de mooie omgeving maakt veel goed. Leuk om deze andere kant van Oud-Beijerland eens te ontdekken!

Linda Scheltema